ἀνιμάω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀνιμάω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἀνιμάω / ἀνιμῶ

1. αντλώ νερό μέσω δερματικών λωρίδων, σηκώνω, ανασύρω ή ανέλκω

   ※  6ος πκε αιώνας [μεσαιωνικά χφφ] ⌘ Αίσωπος, Αἰσώπου Μῦθοι, Κηπουρὸς καὶ κύων, 122.1

   κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν. ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη.

   Ήταν ένας περιβολάρης, που το σκυλί του έπεσε μέσα στο πηγάδι. Ο άνθρωπος, που λέτε, είχε σκοπό να το ανασύρει από εκεί μέσα, γι᾽ αυτό κατέβηκε ο ίδιος κάτω.

   Μετάφραση: Κωνσταντάκος, Ιωάννης Μ., Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr. Απόσπασμα από το μύθο: Ο περιβολάρης και το σκυλί.

2. (αμετάβατο) ανεβαίνω

Παράγωγα

• ἀνίμησις
• ἀνιμήτης

Δείτε επίσης

• ἕλκω
• (ελληνιστική κοινή): ἑλκύω
• ἀνέλκω

Πηγές

• ἀνιμάω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀνιμάω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.