πιττακοφόρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πιττακοφόρος < πιττάκ(ιν) + -ο- + -φόρος

Ουσιαστικό

πιττακοφόρος αρσενικό

• ταχυδρομικός διανομέας, γραμματοκομιστής

  ※  12ος αιώνας ⌘ Ανωνύμου, Διγενής Ακρίτης χφ Τραπεζούντας (16ος αιώνας), στίχ. 233 (232-234) έκδ. Σάθας-Legrand, 1875

  Ἔστειλαν δὲ τὸν ἀμηρᾶν γραφήν τε κατ' ἰδίαν,
  καὶ οὕτως αὐτὸν ἐδήλωσαν διὰ τοῦ πιττακοφόρου·
  « τὸ φέγγος φέγγει ὁλονυκτὶ καί, ἂν βούλει, πορευθῶμεν ! »

  Sathas C.-Legrand É., Les exploits de Digénis Akritas. Collection de monuments pour servir à l'étude de la langue néo-hellénique, Τόμος 6, Εκδότης: Librairie Maisonneuve, Αθήνα, 1875, σελ. 22, @google.books

Κλιτικοί τύποι

• πιττακοφόρου (γενική ενικού)

Συνώνυμα

• πιττακοκομιστής

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πιττάκιν

Πηγές

• πιττακοφόρος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• σελ. 322, Τόμος ΙΣΤ΄, σελ. 323, Τόμος ΙΣΤ΄ -- Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ταχυδρόμος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.