μινάρω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μινάρω < ιταλική minare < mina < υστερολατινική mina < γαλατική < πρωτοκελτική *mēnis (μετάλλευμα, μέταλλο)

(αργκό) < μινάρας < ιταλική mina

Ρήμα

μινάρω

1. (παρωχημένο, ιδιωματικό, κυριολεκτικά) ανοίγω υπόνομο
2. (παρωχημένο, ιδιωματικό, μεταφορικά) υπονομεύω κάποιον, ραδιουργώ
3. (παρωχημένο, αργκό, μεταφορικά) μαλακίζομαι

Μεταφράσεις

    μινάρω