μαραίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μαραίνω < αρχαία ελληνική μαραίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /maˈɾe.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐ραί‐νω

Ρήμα

μαραίνω, αόρ.: μάρανα, παθ.φωνή: μαραίνομαι, π.αόρ.: μαράθηκα, μτχ.π.π.: μαραμένος

1. κάνω ένα φυτό να χάσει τη θαλερότητα και τη φρεσκάδα του

   ※  Καὶ χαίρουσιν ἐν τούτοις αἱ γυναῖκες διότι ὁ ῥέων χρόνος μαραίνει τὰ ἄνθη τῆς ἀνοίξεως ἀπὸ τῆς μορφῆς των καὶ φορτόνει [sic] ἐπὶ τῆς ῥάχεως των τὰς χιόνας, τοὺς πάγους καὶ τοὺς ῥευματισμοὺς τοῦ χειμῶνος. (Κωνσταντίνος Σκόκος, «Ο αλάνθαστος και αψευδής Καζαμίας του 1886», στο Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886)

2. συμβάλλω στην απώλεια της ζωτικότητας κάποιου
3. (γαστρονομία) τηγανίζω κάτι σε ζεστό λάδι μέχρι να μαλακώσει

Εκφράσεις

• αυτό με (σε / τον...) μάρανε : για κάτι που είναι υπερβολικό ή / και περιττό

Συγγενικά

• μαρασμός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μαραίνω	μάραινα	θα μαραίνω	να μαραίνω		μαραίνοντας
β' ενικ.	μαραίνεις	μάραινες	θα μαραίνεις	να μαραίνεις	μάραινε
γ' ενικ.	μαραίνει	μάραινε	θα μαραίνει	να μαραίνει
α' πληθ.	μαραίνουμε	μαραίναμε	θα μαραίνουμε	να μαραίνουμε
β' πληθ.	μαραίνετε	μαραίνατε	θα μαραίνετε	να μαραίνετε	μαραίνετε
γ' πληθ.	μαραίνουν(ε)	μάραιναν μαραίναν(ε)	θα μαραίνουν(ε)	να μαραίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μάρανα	θα μαράνω	να μαράνω		μαράνει
β' ενικ.		μάρανες	θα μαράνεις	να μαράνεις	μάρανε
γ' ενικ.		μάρανε	θα μαράνει	να μαράνει
α' πληθ.		μαράναμε	θα μαράνουμε	να μαράνουμε
β' πληθ.		μαράνατε	θα μαράνετε	να μαράνετε	μαράνετε
γ' πληθ.		μάραναν μαράναν(ε)	θα μαράνουν(ε)	να μαράνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μαράνει	είχα μαράνει	θα έχω μαράνει	να έχω μαράνει
β' ενικ.	έχεις μαράνει	είχες μαράνει	θα έχεις μαράνει	να έχεις μαράνει
γ' ενικ.	έχει μαράνει	είχε μαράνει	θα έχει μαράνει	να έχει μαράνει
α' πληθ.	έχουμε μαράνει	είχαμε μαράνει	θα έχουμε μαράνει	να έχουμε μαράνει
β' πληθ.	έχετε μαράνει	είχατε μαράνει	θα έχετε μαράνει	να έχετε μαράνει
γ' πληθ.	έχουν μαράνει	είχαν μαράνει	θα έχουν μαράνει	να έχουν μαράνει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μαραίνομαι	μαραινόμουν(α)	θα μαραίνομαι	να μαραίνομαι
β' ενικ.	μαραίνεσαι	μαραινόσουν(α)	θα μαραίνεσαι	να μαραίνεσαι
γ' ενικ.	μαραίνεται	μαραινόταν(ε)	θα μαραίνεται	να μαραίνεται
α' πληθ.	μαραινόμαστε	μαραινόμαστε μαραινόμασταν	θα μαραινόμαστε	να μαραινόμαστε
β' πληθ.	μαραίνεστε	μαραινόσαστε μαραινόσασταν	θα μαραίνεστε	να μαραίνεστε	(μαραίνεστε)
γ' πληθ.	μαραίνονται	μαραίνονταν μαραινόντουσαν	θα μαραίνονται	να μαραίνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μαράθηκα	θα μαραθώ	να μαραθώ		μαραθεί
β' ενικ.		μαράθηκες	θα μαραθείς	να μαραθείς	μαράσου
γ' ενικ.		μαράθηκε	θα μαραθεί	να μαραθεί
α' πληθ.		μαραθήκαμε	θα μαραθούμε	να μαραθούμε
β' πληθ.		μαραθήκατε	θα μαραθείτε	να μαραθείτε	μαραθείτε
γ' πληθ.		μαράθηκαν μαραθήκαν(ε)	θα μαραθούν(ε)	να μαραθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω μαραθεί	είχα μαραθεί	θα έχω μαραθεί	να έχω μαραθεί		μαραμένος
β' ενικ.	έχεις μαραθεί	είχες μαραθεί	θα έχεις μαραθεί	να έχεις μαραθεί
γ' ενικ.	έχει μαραθεί	είχε μαραθεί	θα έχει μαραθεί	να έχει μαραθεί
α' πληθ.	έχουμε μαραθεί	είχαμε μαραθεί	θα έχουμε μαραθεί	να έχουμε μαραθεί
β' πληθ.	έχετε μαραθεί	είχατε μαραθεί	θα έχετε μαραθεί	να έχετε μαραθεί
γ' πληθ.	έχουν μαραθεί	είχαν μαραθεί	θα έχουν μαραθεί	να έχουν μαραθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι μαραμένος - είμαστε, είστε, είναι μαραμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν μαραμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν μαραμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι μαραμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι μαραμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι μαραμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι μαραμένοι

Μεταφράσεις

    μαραίνω

αγγλικά : wilt (en), wither (en) γαλλικά : faner (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μαραίνω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

μαραίνω

1. (αρχική σημασία) σβήνω ή μειώνω την ένταση της φωτιάς
2. μαραίνω

   πάνθ' ὁ μέγας χρόνος μαραίνει