καπακώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καπακώνω < καπάκ(ι) + -ώνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.paˈko.no/

Ρήμα

καπακώνω (παθητική φωνή: καπακώνομαι)

1. καλύπτω με καπάκι ή με κάτι που μοιάζει μ’ αυτό
2. (μεταφορικά) συγκαλύπτω, εξαπατώ

Αντώνυμα

• ξεκαπακώνω

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη καπάκι

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	καπακώνω	καπάκωνα	θα καπακώνω	να καπακώνω		καπακώνοντας
β' ενικ.	καπακώνεις	καπάκωνες	θα καπακώνεις	να καπακώνεις	καπάκωνε
γ' ενικ.	καπακώνει	καπάκωνε	θα καπακώνει	να καπακώνει
α' πληθ.	καπακώνουμε	καπακώναμε	θα καπακώνουμε	να καπακώνουμε
β' πληθ.	καπακώνετε	καπακώνατε	θα καπακώνετε	να καπακώνετε	καπακώνετε
γ' πληθ.	καπακώνουν(ε)	καπάκωναν καπακώναν(ε)	θα καπακώνουν(ε)	να καπακώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		καπάκωσα	θα καπακώσω	να καπακώσω		καπακώσει
β' ενικ.		καπάκωσες	θα καπακώσεις	να καπακώσεις	καπάκωσε
γ' ενικ.		καπάκωσε	θα καπακώσει	να καπακώσει
α' πληθ.		καπακώσαμε	θα καπακώσουμε	να καπακώσουμε
β' πληθ.		καπακώσατε	θα καπακώσετε	να καπακώσετε	καπακώστε
γ' πληθ.		καπάκωσαν καπακώσαν(ε)	θα καπακώσουν(ε)	να καπακώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω καπακώσει	είχα καπακώσει	θα έχω καπακώσει	να έχω καπακώσει
β' ενικ.	έχεις καπακώσει	είχες καπακώσει	θα έχεις καπακώσει	να έχεις καπακώσει
γ' ενικ.	έχει καπακώσει	είχε καπακώσει	θα έχει καπακώσει	να έχει καπακώσει
α' πληθ.	έχουμε καπακώσει	είχαμε καπακώσει	θα έχουμε καπακώσει	να έχουμε καπακώσει
β' πληθ.	έχετε καπακώσει	είχατε καπακώσει	θα έχετε καπακώσει	να έχετε καπακώσει
γ' πληθ.	έχουν καπακώσει	είχαν καπακώσει	θα έχουν καπακώσει	να έχουν καπακώσει

Μεταφράσεις

    καπακώνω