επιπλήξεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

επιπλήξεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος επιπλήττω
2. θα επιπλήξεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος επιπλήττω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

επιπλήξεις θηλυκό

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του επίπληξη