γουλᾶς

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γουλᾶς [< τουρκική kule) < οθωμανική τουρκική قله (kulle) < περσική قله (qolle)] < αραβική قلة (qulla, κορυφή)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkuˈlaς/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κου‐λᾶς

Ουσιαστικό

γουλᾶς αρσενικό

• πύργος, ακρόπολη

Άλλες μορφές

• κουλᾶς
• κουλά