βελάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

βελάζω < μεσαιωνική ελληνική βελάζω < αρχαία ελληνική *βελῶ ή (ηχομιμητική λέξη)

Ρήμα

βελάζω

• (για πρόβατο ή γίδα / κατσίκα) κάνω τη χαρακτηριστική φωνή μπε

Συγγενικά

• βέλασμα

Συνώνυμα

• (αρχαιοπρεπές) μηκώμαι

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	βελάζω	βέλαζα	θα βελάζω	να βελάζω		βελάζοντας
β' ενικ.	βελάζεις	βέλαζες	θα βελάζεις	να βελάζεις	βέλαζε
γ' ενικ.	βελάζει	βέλαζε	θα βελάζει	να βελάζει
α' πληθ.	βελάζουμε	βελάζαμε	θα βελάζουμε	να βελάζουμε
β' πληθ.	βελάζετε	βελάζατε	θα βελάζετε	να βελάζετε	βελάζετε
γ' πληθ.	βελάζουν(ε)	βέλαζαν βελάζαν(ε)	θα βελάζουν(ε)	να βελάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		βέλασα	θα βελάσω	να βελάσω		βελάσει
β' ενικ.		βέλασες	θα βελάσεις	να βελάσεις	βέλασε
γ' ενικ.		βέλασε	θα βελάσει	να βελάσει
α' πληθ.		βελάσαμε	θα βελάσουμε	να βελάσουμε
β' πληθ.		βελάσατε	θα βελάσετε	να βελάσετε	βελάστε
γ' πληθ.		βέλασαν βελάσαν(ε)	θα βελάσουν(ε)	να βελάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω βελάσει	είχα βελάσει	θα έχω βελάσει	να έχω βελάσει
β' ενικ.	έχεις βελάσει	είχες βελάσει	θα έχεις βελάσει	να έχεις βελάσει
γ' ενικ.	έχει βελάσει	είχε βελάσει	θα έχει βελάσει	να έχει βελάσει
α' πληθ.	έχουμε βελάσει	είχαμε βελάσει	θα έχουμε βελάσει	να έχουμε βελάσει
β' πληθ.	έχετε βελάσει	είχατε βελάσει	θα έχετε βελάσει	να έχετε βελάσει
γ' πληθ.	έχουν βελάσει	είχαν βελάσει	θα έχουν βελάσει	να έχουν βελάσει

Μεταφράσεις

    βελάζω

αγγλικά : bleat (en) γαλλικά : bêler (fr) ισπανικά : balar (es) πολωνικά : beczeć (pl)