αποστερώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποστερώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀποστερῶ, συνηρημένος τύπος του ἀποστερέω < ἀπο- + στερέω / στερῶ

Ρήμα

αποστερώ (παθητική φωνή: αποστερούμαι)

• (λόγιο) στερώ κάτι από κάποιον, που το έχει στην κατοχή του ή το δικαιούται

Συγγενικά

• αποστερημένος
• αποστέρηση
• → δείτε τις λέξεις από και στερώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποστερώ	αποστερούσα	θα αποστερώ	να αποστερώ		αποστερώντας
β' ενικ.	αποστερείς	αποστερούσες	θα αποστερείς	να αποστερείς
γ' ενικ.	αποστερεί	αποστερούσε	θα αποστερεί	να αποστερεί
α' πληθ.	αποστερούμε	αποστερούσαμε	θα αποστερούμε	να αποστερούμε
β' πληθ.	αποστερείτε	αποστερούσατε	θα αποστερείτε	να αποστερείτε	αποστερείτε
γ' πληθ.	αποστερούν(ε)	αποστερούσαν(ε)	θα αποστερούν(ε)	να αποστερούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αποστέρησα	θα αποστερήσω	να αποστερήσω		αποστερήσει
β' ενικ.		αποστέρησες	θα αποστερήσεις	να αποστερήσεις	αποστέρησε
γ' ενικ.		αποστέρησε	θα αποστερήσει	να αποστερήσει
α' πληθ.		αποστερήσαμε	θα αποστερήσουμε	να αποστερήσουμε
β' πληθ.		αποστερήσατε	θα αποστερήσετε	να αποστερήσετε	αποστερήστε
γ' πληθ.		αποστέρησαν αποστερήσαν(ε)	θα αποστερήσουν(ε)	να αποστερήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αποστερήσει	είχα αποστερήσει	θα έχω αποστερήσει	να έχω αποστερήσει
β' ενικ.	έχεις αποστερήσει	είχες αποστερήσει	θα έχεις αποστερήσει	να έχεις αποστερήσει
γ' ενικ.	έχει αποστερήσει	είχε αποστερήσει	θα έχει αποστερήσει	να έχει αποστερήσει
α' πληθ.	έχουμε αποστερήσει	είχαμε αποστερήσει	θα έχουμε αποστερήσει	να έχουμε αποστερήσει
β' πληθ.	έχετε αποστερήσει	είχατε αποστερήσει	θα έχετε αποστερήσει	να έχετε αποστερήσει
γ' πληθ.	έχουν αποστερήσει	είχαν αποστερήσει	θα έχουν αποστερήσει	να έχουν αποστερήσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποστερούμαι	αποστερούμουν	θα αποστερούμαι	να αποστερούμαι		αποστερούμενος
β' ενικ.	αποστερείσαι	αποστερούσουν	θα αποστερείσαι	να αποστερείσαι
γ' ενικ.	αποστερείται	αποστερούνταν	θα αποστερείται	να αποστερείται
α' πληθ.	αποστερούμαστε	αποστερούμασταν αποστερούμαστε	θα αποστερούμαστε	να αποστερούμαστε
β' πληθ.	αποστερείστε	αποστερούσασταν αποστερούσαστε	θα αποστερείστε	να αποστερείστε	αποστερείστε
γ' πληθ.	αποστερούνται	αποστερούνταν	θα αποστερούνται	να αποστερούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αποστερήθηκα	θα αποστερηθώ	να αποστερηθώ		αποστερηθεί
β' ενικ.		αποστερήθηκες	θα αποστερηθείς	να αποστερηθείς	αποστερήσου
γ' ενικ.		αποστερήθηκε	θα αποστερηθεί	να αποστερηθεί
α' πληθ.		αποστερηθήκαμε	θα αποστερηθούμε	να αποστερηθούμε
β' πληθ.		αποστερηθήκατε	θα αποστερηθείτε	να αποστερηθείτε	αποστερηθείτε
γ' πληθ.		αποστερήθηκαν αποστερηθήκαν(ε)	θα αποστερηθούν(ε)	να αποστερηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω αποστερηθεί	είχα αποστερηθεί	θα έχω αποστερηθεί	να έχω αποστερηθεί		αποστερημένος
β' ενικ.	έχεις αποστερηθεί	είχες αποστερηθεί	θα έχεις αποστερηθεί	να έχεις αποστερηθεί
γ' ενικ.	έχει αποστερηθεί	είχε αποστερηθεί	θα έχει αποστερηθεί	να έχει αποστερηθεί
α' πληθ.	έχουμε αποστερηθεί	είχαμε αποστερηθεί	θα έχουμε αποστερηθεί	να έχουμε αποστερηθεί
β' πληθ.	έχετε αποστερηθεί	είχατε αποστερηθεί	θα έχετε αποστερηθεί	να έχετε αποστερηθεί
γ' πληθ.	έχουν αποστερηθεί	είχαν αποστερηθεί	θα έχουν αποστερηθεί	να έχουν αποστερηθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι αποστερημένος - είμαστε, είστε, είναι αποστερημένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν αποστερημένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν αποστερημένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι αποστερημένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι αποστερημένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι αποστερημένος - να είμαστε, να είστε, να είναι αποστερημένοι

Μεταφράσεις

    αποστερώ