ανατέλλω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ανατέλλω < αρχαία ελληνική ἀνατέλλω

Ρήμα

ανατέλλω, παρατ. ανέτελλα, μέλλ. στ. θα ανατείλω αορ. ανέτειλα μτχ εν. ανατέλλοντας και ανατέλλων μτχ. αορ. ανατείλας

1. ξεπροβάλλω από τον ορίζοντα, αναδύομαι

   ανατέλλει ο Ήλιος.

   στὴν πρώτη ἀχτίδα τοῦ ζεστοῦ τοῦ ἥλιου ὅπ᾿ ἀνατέλλει (Κ. Κρυστάλλης, 1890, "Ο Τρύγος")

2. (μεταφορικά) αναδύομαι στην επιφάνεια και φέρνω αισιοδοξία

   ανέτειλε ένας νέος κόσμος, νέα ελπίδα, ένα χαμόγελο στο πρόσωπο

Συγγενικά

• ανατολή
• ανατέλλων (η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου: η Ιαπωνία)
• ανατολικός
• Ανατολίτης
• ανατολίτικος
• ανατολιστής

Μεταφράσεις

    ανατέλλω

αγγλικά : rise (en) γαλλικά : poindre (fr), se lever (fr)