ανασυνθέσεις

Ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

ανασυνθέσεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος ανασυνθέτω
2. θα ανασυνθέσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος ανασυνθέτω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ανασυνθέσεις θηλυκό

1. ανασύνθεση, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού