ανακρίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ανακρίνω < αρχαία ελληνική ἀνακρίνω < ἀνά και κρίνω (στην ελληνιστική εποχή σήμαινε εξετάζω κάτι λεπτομερώς, ενδελεχώς αλλά παλαιότερα στην παθητική φωνή σήμαινε και διαφωνώ, αντικρούω)

Ρήμα

ανακρίνω

• εξετάζω ένα άτομο με αυστηρό τρόπο, με σκοπό να εκμαιεύσω από αυτό κάποια πληροφορία

Συγγενικά

• ανάκριση
• ανακριτικός
• ανακριτής
• επανακρίνω

Μεταφράσεις

    ανακρίνω

αγγλικά : interrogate (en) γαλλικά : interroger (fr) γερμανικά : verhören (de) ιταλικά : interrogare (it)