έλα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

έλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἔλα, προστακτική του αρχαίου ρήματος ἐλαύνω (οδηγώ άρμα) (ίσως από κραυγή στον ιππόδρομο) → δείτε  Ιππόδρομος.

Ρηματικός τύπος

έλα

• β' ενικό προστακτικής αορίστου του ρήματος έρχομαι

  → δείτε και τη λέξη ελάτε (πληθυντικός)

Εκφράσεις

• έλα μου;: (οικείο) δηλώνει απορία
• έλα ντε!:
  • φανερώνει έκπληξη
  • φανερώνει συμφωνία με την τελευταία πρόταση που ακούστηκε και η οποία είναι αντίθετη με τις προηγούμενες
• (αμ / μα) έλα, (όμως) που... : χρησιμοποιείται για να δηλώσουμε κάποια αντίθεση με τα προηγούμενα
• έλα, τώρα!: φανερώνει έκπληξη