duko

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

duko < duk + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	duko	dukoj
αιτιατική	dukon	dukojn

duko ^(eo)

• ο δούκας