débauchage

Γαλλικά (fr)

Προφορά

ΔΦΑ : /de.bo.ʃa:ʒ/

Ετυμολογία

débauchage < débaucher

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
débauchage	débauchages

débauchage ^(fr) αρσενικό

1. η απόλυση

   ≈ συνώνυμα: licenciement

2. (κατ’ επέκταση) η πρόσληψη ενός επαγγελματία μιας άλλης εταιρίας, κόμματος, κλπ.

Συγγενικά

• débauchage
• débaucher