bieno

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

bieno < γερμανική Bien

Προφορά

ΔΦΑ : /biˈe.no/

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	bieno	bienoj
αιτιατική	bienon	bienojn

bieno ^(eo)

• η περιουσία