ἰθυδίκης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἰθυδίκης < (ἰθύς) ἰθυ- + -δίκης (< δίκη)

Επίθετο

ἰθυδίκης

• που κρίνει δίκαια

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 230 (230-231)

  οὐδέ ποτ᾽ ἰθυδίκῃσι μετ᾽ ἀνδράσι λιμὸς ὀπηδεῖ | οὐδ᾽ ἄτη, θαλίῃς δὲ μεμηλότα ἔργα νέμονται.

  Ούτε ο λοιμός σ᾽ ανθρώπους έρχεται που δίκαια κρίνουν | ούτ᾽ η καταστροφή, μα νέμονται στις ευωχίες τούς καρπούς απ᾽ τα χωράφια που φροντίζουν.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

  ※  Χριστιανική τιμητική επιγραφή για τον Fl(avius) Palmatos hypa(tikos) από τον Fl(avius) Atheneos, σε βάση αγάλματος, η οποία βρέθηκε στην Αφροδισιάδα στην Καρία της Μικράς Ασίας. Aphrodisias 670 @epigraphy.packhum.org

  μνήμονες οἱ Κᾶρες πολλέων εὐεργεσιάων
  vacat Παλμᾶτον ἰθυδίκην τόσσον ἀγασσάμενοι.

  ≈ συνώνυμα: εὐθύδικος, ἰθύδικος, εὐθυδίκης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἰθύς και δίκη

Πηγές

• ἰθυδίκης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἰθυδίκης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.