Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἐπικέχωκα
|
ἐπικεχώκω / ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός ὦ
|
ἐπικεχώκοιμι / ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός εἴην
|
-
|
σύ
|
ἐπικέχωκας
|
ἐπικεχώκῃς / ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός ᾖς
|
ἐπικεχώκοις / ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός εἴης
|
ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός ἴσθι
|
οὗτος
|
ἐπικέχωκε
|
ἐπικεχώκῃ / ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός ᾖ
|
ἐπικεχώκοι / ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός εἴη
|
ἐπικεχωκώς, ἐπικεχωκυῖα, ἐπικεχωκός ἔστω
|
ἡμεῖς
|
ἐπικεχώκαμεν
|
ἐπικεχώκωμεν / ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα ὦμεν
|
ἐπικεχώκοιμεν / ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἐπικεχώκατε
|
ἐπικεχώκητε / ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα ἦτε
|
ἐπικεχώκοιτε / ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα εἴητε/εἶτε
|
ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα ἔστε
|
οὗτοι
|
ἐπικεχώκασι(ν)
|
ἐπικεχώκωσι(ν) / ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα ὦσι(ν)
|
ἐπικεχώκοιεν / ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα εἴησαν/εἶεν
|
ἐπικεχωκότες, ἐπικεχωκυῖαι, ἐπικεχωκότα ἔστων
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἐπικεχωκέναι
|
ἐπικεχωκώς
|
ἐπικεχωκυῖα
|
ἐπικεχωκός
|