ἀστεροδρόμος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀστεροδρόμος < ἀστέρ(ας) ( < ἀστήρ) + -ο- + -δρόμος ( < δρόμος)

Επίθετο

ἀστεροδρόμος

• πασίγνωστος, που η φήμη του φτάνει στ' άστρα, (κυριολεκτικά) που διαβαίνει ανάμεσα σε άστρα

  ※  προσερωτῶσιν οἱ ἄρχοντες «ποῦ 'ναι ὁ Βελισάρης
  ὁ θαυμαστός, ὁ φρόνιμος, ἀστεροδρόμος Ἄρης...;»

  Ανώνυμος. Ριμάδα περὶ Βελισαρίου, στίχος 896. Διασκευή (1453‑1490)

Συγγενικά

• ἀστερολέσχης
• ἀστερόμορφος
• ἀστεροσκόπος
• ἀστεροστόλιστος
• ἀστρο-
• και → δείτε τις λέξεις ἀστήρ και δρόμος