ἀποκουντουρίδα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀποκουντουρίδα < ἀποκουντουρίζω + -ίδα

Ουσιαστικό

ἀποκουντουρίδα θηλυκό (και σήμερα ως ιδιωματικό στην Κρήτη)

• απομάκρυνση από παρέα εξαιτίας θυμού, ανόητη ενέργεια, περιφρονητική χειρονομία

  ※  16ος/17ος αιώνας Γεώργιος Χορτάτσης, Πανώρια, Πράξη Β', στίχ. 36 (35-38)

  Τσακίζουσι τὴν κεφαλὴ μὲ τὰ πεισματικά τως,
  μὲ τσ᾿ ἀποκουντουρίδες τως καὶ μὲ τὰ σφαχτικά τως
  λόγια καὶ μὲ τὰ χάδια τως καὶ μὲ τὰ κουκορέξα
  βάσανα να 'χη ὁλημερνὶς χίλια τοῦ κάνει ἀδέξα.

  Εμμανουήλ Κριαράς, Γεωργίου Χορτάτση, Πανώρια. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σχόλια και λεξιλόγιο Εμμανουήλ Κριαρά, Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, Θεσσαλονίκη 1975, σελ. 87

Άλλες μορφές

• ἀποκουτουρίδα (εσφαλμένη γραφή)

Κλιτικοί τύποι

• ἀποκουντουρίδες (ονομαστική, αιτιατική πληθυντικού)

Πηγές

• ἀποκουντουρίδα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.50, Τόμος 3 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.