ἀμάντα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἀμάντα < γαλλική amende (μεσαιωνικός τύπος: amande)

Ουσιαστικό

ἀμάντα θηλυκό (επίσης αποτελεί κυπριακό ιδίωμα)

1. (για εμπόλεμη κατάσταση) βελτίωση, καλυτέρευση
2. (για ψυχική κατάσταση) ανακούφιση, θεραπεία
3. έλεος, οίκτος

Συγγενικά

• ἀμαντιάζω
• ἀμαντίζω
• ἀμεντιάζω
• 'μαντιάζω

Πηγές

• ἀμάντα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ. 246, Τόμος Α΄ --Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.