ἀββᾶς

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀββᾶς < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἀββᾶ / ἀββα (πατέρας, ιερατικός τίλτος, άκλιτο αρσενικό που θεωρήθηκε κλητική) < αραμαϊκή אבא (abba, πατέρας)

Ουσιαστικό

ἀββᾶς αρσενικό

• (χριστιανισμός) μοναχός, καλόγηρος

Κλιτικοί τύποι

• ἀββάδας αιτιατική πληθυντικού

Συγγενικές λέξεις

• ἀββάδιον
• ἀββαδίσκιον
• ἀββαδοπρεσβύτερος
• ἀββαπρεσβύτερος
• ἀββατζία
• ἀββάτισσα
• ἀρχιαββᾶς
• κλεπταββᾶς
• κλεπταββαδίτζιον

Πηγές

• σελ.3, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ἀββᾶς -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].