ύπαιθρο

Ελληνικά (el)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ύπαιθρο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὕπαιρθον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο επιθέτου από την αρχαία ελληνική ὕπαιθρος Δείτε και ύπ-, ύπαιθρος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi.pe.θɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ύ‐παι‐θρο

Ουσιαστικό

ύπαιθρο ουδέτερο

1. περιοχή με βλάστηση, μακριά από κατοικημένες περιοχές, ιδίως μακριά από πόλεις, η ύπαιθρος, η εξοχή
2. οποιοσδήποτε μη στεγασμένος χώρος

Μεταφράσεις

    ύπαιθρο

αγγλικά : countryside (en)