φαιδίμῳ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

φαιδίμῳ

• δοτική ενικού, αρσενικού, θηλυκού ή ουδέτερου γένους του φαίδιμος

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 11 (λ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Νέκυια.), στίχ. 128 (126-130)

  σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει· | ὁππότε κεν δή τοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης | φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ, | καὶ τότε δὴ γαίῃ πήξας εὐῆρες ἐρετμόν, | ῥέξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,

  Και θα σου πω κι άλλο σημάδι πεντακάθαρο — μην το ξεχάσεις· | όταν στον δρόμο σου βρεθεί οδοιπόρος | να πει πως λιχνιστήρι φέρνεις στον όμορφο ώμο σου, | τότε κι εσύ μπήξε στο χώμα το καλάρμοστο κουπί, | και πρόσφερε θυσίες καλές στον μέγα Ποσειδώνα —

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Σημειώσεις

• εναλλακτικός τύπος για το θηλυκό: τῇ φαιδίμῃ (ονομαστική: ἡ φαιδίμη)

Δείτε επίσης

• φαιδίμω