συγκεράζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συγκεράζω < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συγκεράω / συγκερῶ < αρχαία ελληνική συγκεράννυμι < συν- + κεράννυμι

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋ.ɟeˈɾa.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐γκε‐ρά‐ζω

Ρήμα

συγκεράζω (παθητική φωνή: συγκεράζομαι)

• συνδυάζω αντίθετες απόψεις, γνώμες κ.λπ.

Συγγενικά

• ασυγκέραστος
• συγκερασμός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	συγκεράζω	συγκέραζα	θα συγκεράζω	να συγκεράζω		συγκεράζοντας
β' ενικ.	συγκεράζεις	συγκέραζες	θα συγκεράζεις	να συγκεράζεις	συγκέραζε
γ' ενικ.	συγκεράζει	συγκέραζε	θα συγκεράζει	να συγκεράζει
α' πληθ.	συγκεράζουμε	συγκεράζαμε	θα συγκεράζουμε	να συγκεράζουμε
β' πληθ.	συγκεράζετε	συγκεράζατε	θα συγκεράζετε	να συγκεράζετε	συγκεράζετε
γ' πληθ.	συγκεράζουν(ε)	συγκέραζαν συγκεράζαν(ε)	θα συγκεράζουν(ε)	να συγκεράζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		συγκέρασα	θα συγκεράσω	να συγκεράσω		συγκεράσει
β' ενικ.		συγκέρασες	θα συγκεράσεις	να συγκεράσεις	συγκέρασε
γ' ενικ.		συγκέρασε	θα συγκεράσει	να συγκεράσει
α' πληθ.		συγκεράσαμε	θα συγκεράσουμε	να συγκεράσουμε
β' πληθ.		συγκεράσατε	θα συγκεράσετε	να συγκεράσετε	συγκεράστε
γ' πληθ.		συγκέρασαν συγκεράσαν(ε)	θα συγκεράσουν(ε)	να συγκεράσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω συγκεράσει	είχα συγκεράσει	θα έχω συγκεράσει	να έχω συγκεράσει
β' ενικ.	έχεις συγκεράσει	είχες συγκεράσει	θα έχεις συγκεράσει	να έχεις συγκεράσει
γ' ενικ.	έχει συγκεράσει	είχε συγκεράσει	θα έχει συγκεράσει	να έχει συγκεράσει
α' πληθ.	έχουμε συγκεράσει	είχαμε συγκεράσει	θα έχουμε συγκεράσει	να έχουμε συγκεράσει
β' πληθ.	έχετε συγκεράσει	είχατε συγκεράσει	θα έχετε συγκεράσει	να έχετε συγκεράσει
γ' πληθ.	έχουν συγκεράσει	είχαν συγκεράσει	θα έχουν συγκεράσει	να έχουν συγκεράσει

Μεταφράσεις

    συγκεράζω

γαλλικά : concilier (fr), harmoniser (fr)