σεργέντης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

σεργέντης < (άμεσο δάνειο) παλαιά γαλλική sergeant / sergent / serjant / sergient / sergant < λατινική serviens, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος servio < servus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ser-wo- < *ser-

Ουσιαστικό

σεργέντης αρσενικό

• στρατιώτης

  σπαθάρηδες, δομέστικοι, σεργέντες, ασηκρήτες (Κωστής Παλαμάς, Η φλογέρα του βασιλιά)