ομοιοτέλευτον

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ομοιοτέλευτον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ομοιοτέλευτος < αρχαία ελληνική ὁμοιοτέλευτος

Ουσιαστικό

ομοιοτέλευτον ουδέτερο

• (λογοτεχνικό) σχήμα σύμφωνα με το οποίο εμφανίζεται ομοιοκαταληξία στο τέλος δύο ή περισσότερων διαδοχικών ή κοντινών στίχων, προτάσεων κ.λπ.

Άλλες μορφές

• ομοιοτέλευτο

Μεταφράσεις

    ομοιοτέλευτον

→ δείτε τη λέξη ομοιοτέλευτο