ναυπηγέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ναυπηγέω < ναυπηγ(ός) + -έω

Ρήμα

ναυπηγέω / ναυπηγῶ

1. κατασκευάζω πλοία
2. (στη μέση φωνή) κατασκευάζω πλοία

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 1, 31.1

   Τὸν δ᾽ ἐνιαυτὸν πάντα τὸν μετὰ τὴν ναυμαχίαν καὶ τὸν ὕστερον οἱ Κορίνθιοι ὀργῇ φέροντες τὸν πρὸς Κερκυραίους πόλεμον ἐναυπηγοῦντο καὶ παρεσκευάζοντο τὰ κράτιστα νεῶν στόλον,

   Για δύο ολόκληρα χρόνια οι Κορίνθιοι, οργισμένοι με τον πόλεμο της Κέρκυρας, ναυπηγούσαν καράβια κι ετοίμαζαν, με όλες τους τις δυνάμεις, ναυτική εκστρατεία.

   Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

   ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Αἰσχίνης, Περὶ τῆς παραπρεσβείας, 173 @scaife.perseus

   ἑκατὸν δὲ τριήρεις πρὸς ταῖς ὑπαρχούσαις ἐναυπηγησάμεθα,

3. (στην παθητική φωνή) (για πλοία) κατασκευάζομαι, ναυπηγούμαι

   ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Πόροι ἢ περὶ Προσόδων, 4.35 @scaife.perseus

   οὐ γὰρ οὕτως ἔχει, ὡς ἀνάγκῃ ἅμα ταῦτα πάντα γίγνεσθαι ἢ μηδὲν ὄφελος αὐτῶν εἶναι· ἀλλʼ ὁπόσα ἂν ἢ οἰκοδομηθῇ ἢ ναυπηγηθῇ ἢ ἀνδράποδα ὠνηθῇ, εὐθὺς ταῦτα ἐν ὠφελείᾳ ἔσται.

Σύνθετα

• ἀντιναυπηγέω
• ἐνναυπηγέω
• ἐπιναυπηγέω
• προσναυπηγέω

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ναυπηγός, πήγνυμι και ναῦς

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ναυπηγέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ναυπηγέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.