μεγαλουργῶ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μεγαλουργῶ (κλίση -έω) < μεγαλουργός. Μορφολογικά αναλύεται σε μεγαλ- + -ουργῶ. Συνηρημένη μορφή του αμάρτυρου *μεγαλουργέω < *μεγαλοεργέω ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Ρήμα

μεγαλουργῶ, -εῖς (ελληνιστική κοινή)

• μεγαλουργώ, κάνω σπουδαία επιτεύγματα

  ※  1ος κε αιώνας Φίλων ο Ιουδαίος, De Specialibus Legibus (lib. i‑iv), 3.151, @scaife.perseus

  ἐπεὶ δ’ ὅρον οὐκ ἔχουσιν οἱ πονηροὶ τὰς φύσεις τοῦ πλημμελεῖν, ἀλλ’ ἀεὶ μεγαλουργοῦσι προσυπερβάλλοντες καὶ τὰς κακίας ἐπιτείνουσι καὶ διαίρουσι πρὸς τὸ ἄμετρον καὶ ἀπερίγραφον, μυρίους μὲν θανάτους, εἴπερ οἷόν τε ἦν, ὥρισεν ἂν κατ’ αὐτῶν ὁ νομοθέτης·

  → λείπει η μετάφραση

  ※  4ος/5ος κε αιώνας ⌘ Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας, De sancta trinitate dialogi, @catholiclibrary.org

  Ὅτε τοίνυν μεγαλουργεῖ μὲν ἐν Πνεύματι, καίτοι Θεὸς ὑπάρχων ὁ Υἱός, βασιλείαν δὲ θείαν ἀποκαλεῖ τὴν ἐν αὐτῷ τε καὶ δι' αὐτοῦ καρτερωτάτην τε καὶ ἄμαχον ἐξουσίαν, πῶς ἄν, εἰπέ μοι, πεποιῆσθαι λέγοιτο καὶ οὐχὶ πάντη τε καὶ πάντως ἐν ἀμείνοσιν ἡ κτίσις ἢ ἐν οἷς ὁ πάντων δημιουργὸς πρός τε ἡμῶν αὐτῶν καὶ πρὸς τῶν ἄνω νοοῖτο πνευμάτων;

  → λείπει η μετάφραση

Πηγές

• μεγαλουργέω, *μεγαλοεργέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.