ματακούω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ματακούω < ματ- + ακούω

Προφορά

ΔΦΑ : /ma.taˈku.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός :‐μα‐τα‐κού‐ω

Ρήμα

ματακούω, αόρ.: ματάκουσα, παθ.φωνή: ματακούγομαι, π.αόρ.: ματακούστηκα

• (λαϊκότροπο) ξανακούω, έχω ακούσει κι άλλη φορά

  ⮡  Πού ματακούστηκε τέτοιο πράμα;

  ※  Αλήθεια, μάννα, τι γίνεται ο Γυφτοκάβουρας, που είχε φκιάση του Φωκίου το τσικούρι; Μήτε τον ματάειδα πια άφ' όντας έφυγες, μήτε ματάκουσα για δαύτον [μεταγραφή σε μονοτονικό]

  Γεώργιος Δροσίνης, Το βοτάνι της αγάπης, [μυθιστόρημα] (συγγραφή: 1887, στην εφημερίδα Εστία 1888, πρώτη έκδοση: 1901), κεφάλαιο «Μετά δύο έτη» σελ.134 @anemi, έκδοση: Ιωάννης Κολλάρος, 1910.

  ΣτΕ: το μυθιστόρημα, γραμμένο στην καθαρεύουσα, αλλά οι διάλογοι σε δημοτική με ιδιώματα. Ο Κωστής Παλαμάς το αναφέρει στον Πρόλογο @greek-language.gr του Δωδεκάλογου του Γύφτου.

Άλλες μορφές

• μετακούω (λογοτεχνικό)

Κλίση

• → δείτε τη λέξη ακούω → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    ματακούω

→ δείτε τη λέξη ξανακούω