μάινα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

μάινα < (άμεσο δάνειο) βενετική maina, προστακτική του mainar (μαϊνάρω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmai̯.na/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μάι‐να

Επίρρημα

μάινα

1. (ναυτικός όρος) (ναυτικό παράγγελμα) στο πλοίο ρίχνω, κατεβάζω κάποιο αντικείμενο, όπως πανί, σημαία, ή άγκυρα.

   Μάινα παιδιά την άγκυρα να πιάσουμε στεριά.

   Μάινα τη μαΐστρα να μπούμε στο λιμάνι.

Ουσιαστικό

μάινα ουδέτερο άκλιτο

• το μαϊνάρισμα, η διαδικασία του κατεβάσματος ενός αντικειμένου όπως ένα πανί, μία σημαία, ή της άγκυρας στο πλοίο.

  Μόλις κάνουμε το μάινα των πανιών, ετοιμάστε τους κάβους για να δέσουμε.

Συγγενικά

• μαϊνάρω

Αντώνυμα

• βίρα

Ετυμολογία 2

→ λείπει η κλίση

μάινα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μάινα θηλυκό

• (πτηνό) κοινή ονομασία του πουλιού Γκράκουλα (Gracula religiosa), είδος στρουθιόμορφου πουλιού, με μαύρο χρωματισμό που, όπως οι παπαγάλοι, έχει τη δυνατότητα να αρθρώνει λέξεις ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Πηγές

• για το πουλί: ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}