λουμπαρδιά

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

λουμπαρδιά < λουμπάρδα + -ιά

Ουσιαστικό

λουμπαρδιά θηλυκό

1. (στρατιωτικός όρος) κανονιοβολισμός, κανονιά

   ※  17ος αιώνας Μαρίνος Τζάνες Μπουνιαλής, Ο Κρητικός Πόλεμος, 554, στίχ. 3 (3-6) @georgakas.lit.auth.gr

   Ἐπάψασιν οἱ λουμπαρδιὲς μαζὶ κ’ ἡ κακοσύνη
   κ’ οἱ φόνοι οἱ ἀμέτρητοι ποὺ δίδασιν ἐκεῖνοι·
   γιατὶ ὁ Θεὸς ἔτσ’ ὅρισε κ’ εἶχεν ἀποφασίσει,
   πλιὸ αἷμα δῶ νὰ μὴ χυθεῖ καὶ μόνια νὰ μ’ ἀφήσει·

   Στυλιανός Αλεξίου & Μάρθα Αποσκίτη (επιμ.), Μαρίνου Τζάνε Μπουνιαλή του Ρεθυμναίου, Ο Κρητικός Πόλεμος (1645-1669), Στιγμή, Αθήνα 1995.

2. (συνεκδοχικά) βλήμα κανονιού, οβίδα

Άλλες μορφές

• λουμπαρδέα
• λουμπαρδέ
• λουμπαρδία

Συνώνυμα

• μπομπαρδέα
• μπομπαρδιά
• μπουμπαρδέα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λομπάρδα

Κλιτικοί τύποι

• λουμπαρδιές (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού)

Πηγές

• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)
• λουμπαρδιά -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• λουμπαρδιά σελ.226, Τόμος 9, σελ.227, Τόμος 9 & προσθήκες και βελτιώσεις: λουμπαρδιά σελ.357, Τόμος 10 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• σελ. 219 1ου μέρους - Somavera, Alessio da / Ἀλέξιος ὁ Σουμαβέραιος (1709), Θησαυρός της ρωμαϊκής και της φραγκικής γλώσσας. Στο Παρίτζι:Από την τυπογραφίαν του Μιχαήλ Γκινιάρδ, ͵αψ΄ θ΄. Τesoro della lingua greca-volgare ed italiana. Parigi:Appresso Michele Guignard, M.DCC.IX. @anemi