κοιλαίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κοιλαίνω < αρχαία ελληνική κοιλαίνω < κοῖλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈle.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κοι‐λαί‐νω

Ρήμα

κοιλαίνω (παθητική φωνή: κοιλαίνομαι)

• δίνω σε κάτι κοίλο σχήμα

Συνώνυμα

• βαθουλώνω

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κοίλος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κοιλαίνω	κοίλαινα	θα κοιλαίνω	να κοιλαίνω		κοιλαίνοντας
β' ενικ.	κοιλαίνεις	κοίλαινες	θα κοιλαίνεις	να κοιλαίνεις	κοίλαινε
γ' ενικ.	κοιλαίνει	κοίλαινε	θα κοιλαίνει	να κοιλαίνει
α' πληθ.	κοιλαίνουμε	κοιλαίναμε	θα κοιλαίνουμε	να κοιλαίνουμε
β' πληθ.	κοιλαίνετε	κοιλαίνατε	θα κοιλαίνετε	να κοιλαίνετε	κοιλαίνετε
γ' πληθ.	κοιλαίνουν(ε)	κοίλαιναν κοιλαίναν(ε)	θα κοιλαίνουν(ε)	να κοιλαίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κοίλανα	θα κοιλάνω	να κοιλάνω		κοιλάνει
β' ενικ.		κοίλανες	θα κοιλάνεις	να κοιλάνεις	κοίλανε
γ' ενικ.		κοίλανε	θα κοιλάνει	να κοιλάνει
α' πληθ.		κοιλάναμε	θα κοιλάνουμε	να κοιλάνουμε
β' πληθ.		κοιλάνατε	θα κοιλάνετε	να κοιλάνετε	κοιλάνετε
γ' πληθ.		κοίλαναν κοιλάναν(ε)	θα κοιλάνουν(ε)	να κοιλάνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κοιλάνει	είχα κοιλάνει	θα έχω κοιλάνει	να έχω κοιλάνει
β' ενικ.	έχεις κοιλάνει	είχες κοιλάνει	θα έχεις κοιλάνει	να έχεις κοιλάνει
γ' ενικ.	έχει κοιλάνει	είχε κοιλάνει	θα έχει κοιλάνει	να έχει κοιλάνει
α' πληθ.	έχουμε κοιλάνει	είχαμε κοιλάνει	θα έχουμε κοιλάνει	να έχουμε κοιλάνει
β' πληθ.	έχετε κοιλάνει	είχατε κοιλάνει	θα έχετε κοιλάνει	να έχετε κοιλάνει
γ' πληθ.	έχουν κοιλάνει	είχαν κοιλάνει	θα έχουν κοιλάνει	να έχουν κοιλάνει

Μεταφράσεις

    κοιλαίνω