κηπίν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κηπίν < κηπ(ίον), υποκοριστικό του κῆπος   + υποκοριστικό επίθημα -ίν

Ουσιαστικό

κηπίν ουδέτερο

• (υποκοριστικό) μικρός κήπος, κηπάκος

Άλλες μορφές

• κηπίον, κηπίο
• κεπίν

Συνώνυμα

• κηπίτζιν
• κηπούλι

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κῆπος

Πηγές

• κηπίν - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• κηπίν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].