κακοδαιμονώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακοδαιμονώ < αρχαία ελληνική κακοδαιμονέω / κακοδαιμονῶ < κακοδαίμων < κακός + δαίμων

Ρήμα

κακοδαιμονώ

• (λόγιο) δυστυχώ, είμαι δυστυχισμένος

Μεταφράσεις

    κακοδαιμονώ

→ δείτε τη λέξη δυστυχώ