κακοδαίμων

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακοδαίμων < αρχαία ελληνική κακοδαίμων < κακός + δαίμων

Επίθετο

κακοδαίμων

• (λόγιο) δυστυχής, δυστυχισμένος

Άλλες μορφές

• κακοδαίμονας

Συγγενικά

• κακοδαιμονία
• κακοδαιμονώ
• → δείτε τις λέξεις κακός και δαίμων

Μεταφράσεις

    κακοδαίμων

→ δείτε τη λέξη δυστυχισμένος