εἰς ὦτα μή ἀκουόντων

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων < → δείτε τις λέξεις εἰς, ὦτα, μή και ἀκουόντων

Έκφραση

εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων

• (ελληνιστική κοινή) σε ανθρώπους που δε θέλουν να ακούσουν και δεν αποδέχονται κάτι

  ※  4ος κε αιώνας - Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Λόγος γ΄. Τοῦ αὐτοῦ ἀπολογητικὸς τῆς εἰς τὸν Πόντον φυγῆς ἕνεκεν, καὶ αὖθις ἐπανόδου ἐκεῖθεν, μετὰ τὴν τοῦ πρεσβυτέρου χειροτονίαν, ἐν ᾧ τί τὸ τῆς ἱερωσύνης ἐπάγγελμα, § 50

  Ἂν ταῦτα λέγωμεν αὐτοῖς, καὶ κατὰ μικρὸν τὴν πλάνην ἀνακαθαίρωμεν, ἤ τις ἄλλος τῶν εὐμαθεστέρων καὶ συνετωτέρων, τοῦτο ἐκεῖνο κατὰ πετρῶν σπείρειν, καὶ λαλεῖν εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων. Οὕτως οὐδ᾿ αὐτὸ τοῦτό εἰσι σοφοὶ, τὴν ἑαυτῶν γινώσκειν ἀπαιδευσίαν. Καί μοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν τὸ τοῦ Σολομῶντος περὶ αὐτῶν εἰπεῖν· Ἔστι πονηρία, ἣν εἶδον ὑπὸ τὸν ἥλιον, ἄνδρα δόξαντα παρ᾿ ἑαυτῷ σοφὸν εἶναι· καὶ ὃ τούτου πονηρότερον, παιδεύειν ἄλλους πεπιστευμένον τὸν μηδὲ τῆς οἰκείας ἀμαθείας ἐπαισθανόμενον.

Δείτε επίσης

• στην ελληνιστική κοινή: εἰς ὦτα ἀκουόντων
• στα νέα ελληνικά: εις ώτα μη ακουόντων