δούναι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δούναι < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δοῦναι, απαρέμφατο αορίστου β του δίδωμι

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðu.ne/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δού‐ναι

ομόηχο: δούνε

Ουσιαστικό

δούναι ουδέτερο άκλιτο

• το να δίνει κάποιος κάτι σε κάποιον άλλον· στην έκφραση δούναι και λαβείν (δοσοληψία)

Μεταφράσεις

    το να δίνεις