διαπλεύσεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

διαπλεύσεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος διαπλέω
2. θα διαπλεύσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος διαπλέω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

διαπλεύσεις θηλυκό

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του διάπλευση