βῆλον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βῆλον < (άμεσο δάνειο) λατινική velum < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *weg

Ουσιαστικό

βῆλον ουδέτερο

1. πανί
2. κουρτίνα, παραπέτασμα

Δείτε επίσης

• βηλόθυρον

Πηγές

• βῆλον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• βῆλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.