βρομέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

βρομέω < βρόμος

Ρήμα

βρομέω

• τρίζω, προκαλώ κρότο, πάταγο, κοχλάζω

Σημειώσεις

• Σημασιολογική μεταβολή σε: μυρίζω άσχημα. (βλ. ετυμολογία του βρομώ)

Συγγενικά

• βρόμιος, βρομία, βρόμιον και Βρόμιος (βακχικός)
• βρομιάς-άδος