βερεδάριος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βερεδάριος < (άμεσο δάνειο) λατινική veredarius < veredus < γαλατικά *werēdos < πρωτοκελτική *uɸorēdos < *uɸo- ‎+ *rēdo- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *(H)reydʰ- ‎(ιππεύω)

Ουσιαστικό

βερεδάριος αρσενικό

• (έφιππος) ταχυδρόμος

  ※  τῶν βερεδαρίων καλουμένων (6ος αιώνας, ⌘Προκόπιος Περὶ Κτισμάτων, 5.3.3

Άλλες μορφές

• βερεδιτάριος
• βερηδάριος
• βεριδάριος (στον Ησύχιο)
• βεριδάρις

Πηγές

• βερεδάριος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.