σπουργίτες

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /spuɾˈʝi.tes/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπουρ‐γί‐τες

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

σπουργίτες αρσενικό

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του σπουργίτης

  άλλες μορφές: σπουργίτια (ουδέτερο)

  παλιά γραφή: σπουργῖτες → δείτε παράθεμα στο σπουργίτης