éventail

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

éventail < éventer < vent

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
éventail	éventails

éventail ^(fr) αρσενικό

1. η βεντάλια

   ⮡  tout le monde, dans le métro, avait son éventail

   ο καθένας, στο μετρό, είχε τη βεντάλια του

2. η ποικιλία,η φάσμα

   il a proposé un grand éventail de solutions

   πρότεινε μια μεγάλη ποικιλία λύσεων

3. η κλίμακα

   dans un large éventail

   σε μεγάλη κλίμακα

Εκφράσεις

• en éventail: σε μορφή βεντάλιας