ministraro

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ministraro < ministr- + -ar- + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ministraro	ministraroj
αιτιατική	ministraron	ministrarojn

ministraro ^(eo)

• η υπουργία