disproof

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
disproof	disproofs

Ουσιαστικό

disproof ^(en)

• η ανασκευή

  ⮡  After the disproof of the statement, the prosecutor assessed that no offense had been established

  Μετά την ανασκευή της δήλωσης, ο εισαγγελέας έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται αδίκημα

Συνώνυμα

• refutation
• refutal
• disproval
• rebuttal