ὠκύπτερος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ὠκύπτερος	τὸ ὠκύπτερον	οἱ, αἱ ὠκύπτεροι	τὰ ὠκύπτερα
Γενική	τοῦ, τῆς ὠκυπτέρου	τοῦ ὠκυπτέρου	τῶν ὠκυπτέρων	τῶν ὠκυπτέρων
Δοτική	τῷ, τῇ ὠκυπτέρῳ	τῷ ὠκυπτέρῳ	τοῖς, ταῖς ὠκυπτέροις	τοῖς ὠκυπτέροις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ὠκύπτερον	τὸ ὠκύπτερον	τοὺς, τὰς ὠκυπτέρους	τὰ ὠκύπτερα
Κλητική	ὠκύπτερε	ὠκύπτερον	ὠκύπτεροι	ὠκύπτερα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ὠκυπτέρω
Γενική-Δοτική			ὠκυπτέροιν

Ετυμολογία

ὠκύπτερος < ὠκύ- ( < ὠκύς) + -πτερος ( < πτερόν)

Επίθετο

ὠκύπτερος, -ος, -ον [ ῠ ]

1. γρήγορος στα φτερά
2. (μεταφορικά για τα ιστία) γρήγορο πλοίο (με πανιά)

Πηγές

• ὠκύπτερος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὠκύπτερος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.