Ἑρμαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

Ἑρμαῖος < Ἑρμῆς

Ουσιαστικό

Ἑρμαῖος,η,ον και Ἑρμαῖος,α,ον και Ἕρμαιος,ος,ον και Ἑρμαΐς-ίδος (θηλυκό, π.χ. για κρήνη)

1. του Ερμή
2. μήνας του χρόνου στο Άργος (και στην Αλικαρνασσό αλλά εκεί με τη μορφή ἑρμαιών,-ῶνος,)

Επίθετο

Ἑρμαῖος,α,ον

1. (συχνά όχι με κεφαλαίο), δηλαδή ἑρμαῖος, α, ον : ο κερδοφόρος, ο επικερδής
2. που δόθηκε ανέλπιστα σαν δώρο της τύχης ή του θεού Ερμή (δηλαδή ως συνώνυμο της λεξης ἕρμαιον)