ἔμνοστος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἔμνοστος < εὔνοστος με τροπή ... → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἔμνοστος

• μορφή του εὔνοστος: νόστιμος, ηδύς

  ※  13ος αιώνας ⌘ Διγενής Ακρίτης, ανωνύμου, Codex Escorialiensis (16ος αιώνας ή β' μισό του 15ου)

  Καὶ ἐγὼ αὐτὴν παραχωρῶ(ν) ἵνα καβαλλικεύσῃ, καὶ ἂν ἔνι ἡ γεῦσις ἔμνοστος, πάλιν νὰ δευτερώσῃ

  ※  13ος-15ος αιώνας ⌘ Αφήγησις Λιβίστρου και Ροδάμνης, ανωνύμου, στίχ. 3533 [1] Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

  Ὁρμᾶ νὰ ὑπάγῃ πρὸς αὐτήν, λιγοθυμεῖ καὶ πίπτει.
  Δράσσω, κρατῶ τὸν Λίβιστρον, φέρνει τὰ λογικά του,
  θωρεῖ τον ἡ ἐρωτική, ἡ ἔμνοστη φουδούλα,
  ἀναισθητεῖ, λιγοθυμεῖ, πάλιν ἀνεσηκώθην

  ※  παραδοσιακό, 15ου αιώνα, χφ Βιέννης - Émile Legrand (1873(, Recueil de chansons populaires Grecques, Chansons grecques du XVe siècle (manuscript de Vienne), σελ. 10 @books.google

  Βλάβην ἀπ ἐμὲν οὐκ ἔχεις, ἔμνοστη, πανώρῃα κόρη, εἰ μὴ μόνον τὴν ἀγάπην, τὴν ἔχω ἐγὼ διὰτ ἐσένα

Άλλες μορφές

• ὄμνοστος → και δείτε τη λέξη εὔνοστος

Κλιτικοί τύποι

• ἔμνοστη (θηλυκό & ἔμνοστος)
• ἔμνοστον

Συγγενικά

στο θέμα ἐμνοστ- & είτε εὐνοστ-

• ἐμνοστοσύνη / εὐνοστοσύνη
• ἐμνοστούτζικος / εὐνοστούτισκος (υποκοριστικό)
• ἐμνοστολίβαδο / εὐνοστολίβαδον
• ἐμνοστία / εὐνοστία
• ἐμνοστότητα / εὐνοστότητα

→ και δείτε τη λέξη εὔνοστος

Πηγές

• ἔμνοστος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• Δημήτριος Ι. Μαυροφρύδης, Εκλογή μνημείων της νεωτέρας ελληνικής γλώσσης, τόμος Α, Αθήνα, 1866. σελ. 474 [2]