ἐξοδιασμένος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐξοδιασμένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος ἐξοδιάζω

Μετοχή

ἐξοδιασμένος, -η, -ο

• κηδευμένοι, που τους έχει γίνει εξόδιο

  ※  σαβανωμένοι καὶ καλὰ ψαλμένοι, ἐξοδιασμένοι

  Εμμανουήλ Λιμενίτης (Γεωργηλάς) (τέλος 15ου αιώνα) Το θανατικόν της Ρόδου, 603

Συγγενικά

• ἐξόδιον, ξόδι(ν)